[juzekp]

Wiele dyskusji na forach toczy się wokół napędu w strefach ciszy . Nikt jakoś nie pamięta o popularnym dawniej "śrubkowaniu" .
A jest to bardzo skuteczny sposób napędu - wielokrotnie skuteczniejszy niż pagajowanie czy normalne wiosłowanie . W czasach "mojej młodości" łódki klubowe (w czasie niepływania) stały na bojach cumowniczych . Aby się do nich dostać i je sholować używało się "bączka" - właśnie na śrubkę i dlatego każdy żeglarz umiał śrubkować . Żeby się nie rozpisywać posłużę się przykładem : pewnego razu zauważyłem że z boi zerwały się dwie omegi (cumowane szeregowo) , więc wziąłem bączek dopłynąłem do nich (i przy wietrze >5°B) doholowałem je kilkaset metrów spowrotem do boi (a osiłkiem nie byłem) .
Myślę że warto by powrócić do tych praktyk , zaopatrzyć łódki w odpowiednią dulkę na rufie i odpowiednie wiosło . Przekonany jestem że przy słabszym wietrze (przy silniejszym używamy przecież żagli) każde koromysło jest do opanowania , nawet w pojedynkę bo "śrubką" można sterować . Jeszcze dla uzmysłowienia siły uciągu - złamałem dla zakładu przy śubce "zdrowe" wiosło od DZ-ty .

[Artur 66]

[Bodo]

[urbos]

Ja na Tangu mam otwartą rufę. 2 osoby, każda płetwy na stopy, siadają sobie na rufie, nóżki do wody i 'pedałują'. Dwie ręce wolne, więc jeszcze można jeszcze panienkę przytulać i drinka popijać.